Gobdin nedir, nasıl yapılır? Gobdin hangi yörenin?
Erzurum'un karlı dağları ve soğuk iklimi, kışın vazgeçilmez bir lezzeti sunuyor: Gobdin. İspir ilçesinin etkileyici doğasının içinde gizlenen bu özel lezzet, ceviz ve dutun muhteşem bir birleşiminden doğuyor. Ancak Gobdin yapımı sadece malzemelerle sınırlı kalmıyor; aynı zamanda bu gelenek, aileler arasında dayanışma, paylaşım ve bir arada olma fırsatı sunuyor.
Gobdin yapımı, güz aylarında başlar ve bahara kadar devam eder. Bu süre zarfında İspir ve çevresinde yetişen "yediveren dut" cinsinin meyve verme süreci devam ederken, cevizler de olgunlaşır. İşte bu dönemde, kışın soğuk günlerini tatlandıracak olan Gobdin için hazırlıklar başlar. Gobdin yapımında kullanılan ekipmanlar, taş dibekler ya da bazı Anadolu bölgelerinde "sohu" veya "soku" adını taşıyan özel aletlerdir.
Gobdin yapımı için malzemeler hazırlandığında, ailenin bir araya geldiği özel bir an başlar. İlk adım, dutları iyice temizlemek ve kurutmaktır. Ardından, dutlar büyük ahşap tokmaklarla dövülerek toz haline getirilir. Eğer elde varsa çekirdeksiz dut kullanılır, çünkü bu cins dut Gobdin'in tadını daha da zenginleştirir.
Toz haline gelmiş dutun içine ceviz eklenir ve dövme işlemi devam eder. Bu sırada kullanılan özel ahşap tokmaklarla malzeme iyice ezilir, ceviz içi dutun özünü emer ve Gobdin'in macunumsu kıvamını almasını sağlar. Dövme işlemi sırasında, dibekteki malzeme sürekli karıştırılır ve yan taraflara yapışanlar ortaya çıkarılarak dövme işlemine devam edilir.
Gobdin, ceviz içinin yağını bırakıp macunumsu bir kıvam aldığında hazır hale gelir. İşte bu an, bu geleneksel lezzetin tamamlanmış hali olan Gobdin anlamına gelir. İspir ve çevresinde, özellikle köylerde, bu özel lezzeti üretmek için kullanılan taş dibekler bolca bulunur ve bu gelenek nesilden nesile aktarılır.
Gobdin, İspir ağzında "goptin," "kopdin," veya "koptin" gibi farklı isimlerle de anılır. Ancak adı ne olursa olsun, bu özgün tat, Erzurum'un soğuk kış günlerini tatlandıran ve aynı zamanda ailelerin bir araya gelip birlikte çalışarak özel anılar biriktirdiği bir gelenek haline gelmiştir. Gobdin, sadece bir tat değil, aynı zamanda bir kültürel miras ve paylaşım sembolüdür.
